اَحْمَــدُهُ ٱسْتِتْمَاماً لِنِعْمَتِـــــــهِ ، وَ ٱسْتِسْلَاماً
|
مضارع، مجرّد |
هاء مفعولٌ بِه |
مفعولٌ لَه |
لام حرف جرّ |
مجرور –ِ |
هاءمضافٌ اِلَيْه |
حرف عطف |
مفعولٌ لَه |
|
فاعل [اَنَا] |
محلّاً منصوب |
منصوب _ً |
جار و مجرور متعلّق به اِسْتِتْمَاماً |
محلّاً مجرور |
مبني بر فتح |
منصوب _ً |
|
لِعِزَّتِــــــــهِ ، وَ ٱسْتِعْصَاماً مِنْ مَعْصِيَتِــهِ .
|
لام حرف جرّ |
مجرور –ِ |
هاءمضافٌ اِلَيْه |
حرف عطف |
مفعولٌ لَه |
مِنْ حرف جرّ |
مجرور -ِ |
هاءمضافٌ اِلَيْه |
|
جار و مجرور متعلّق به اسْتِسْلاماً |
محلّاً مجرور |
مبني بر فتح |
منصوب _ً |
جار و مجرور متعلّق به اسْتِعْصَاماً |
محلّاً مجرور |
||
وَ اَسْتَعِينُـــهُ فَاقَةً إِلَي كِفَايَتِـــهِ ، إِنَّهُ
|
حرف عطف |
مضارع،استفعال |
هاء مفعولٌ بِه |
مفعولٌ لَه |
اِلَي حرف جرّ |
مجرور –ِ |
هاءمضافٌ اِلَيْه |
اِنَّ مشبَّهةٌبالفعل |
|
مبني بر فتح |
فاعل [اَنَا] |
محلّاً منصوب |
منصوب _ً |
جار و مجرور متعلّق به فَاقَةً |
محلّاً مجرور |
هاء اسم اِنَّ |
|
لَا يَضِلُّ مَنْ هَـــــدَاهُ ، وَ لَا يَئِلُ مَنْ عَادَاهُ،
|
فعل نفي،مرفوع |
موصول |
ماضي،ثلامجرّد |
هاء مفعولٌ بِه |
واو عطف |
فعل نفي |
موصول،فاعل |
ماضي،مفاعله |
|
جمله محلّاً مرفوع خبر اِنَّ، مَنْفاعل |
فاعل [هُوَ] |
جمله هَداهُ صله، ضمير هُ عائد |
جمله محلّاًمرفوع خبر اِنَّ |
هاء مفعولٌ بِه |
|||
|
جمله إِنَّهُ لَايَضِلُّ مَنْ هَـــدَاهُ مستأنفه بياني است و محلّي از اعراب ندارد. زيرا جواب سؤال مقدّر است درباره علّت ياريجويي از كفايت خداوند. |
|||||||
وَ لَايَفْتَقِرُ مَنْ كَفَاهُ ، فَإِنَّــــــهُ اَرْجَحُ مَا
|
حرف عطف |
فعل نفي |
موصول،فاعل |
ماضي،ثلامجرّد |
فاء حرف عطف |
هاء اسم اِنَّ |
اسم تفضيل |
اسم موصول |
|
مبني بر فتح |
مرفوع |
محلّاً مرفوع |
هاء مفعولٌ بِه |
اِنَّ مشبَّهةٌبالفعل |
محلّاًمنصوب |
خبر اِنَّ مرفوع |
مضافٌ اِلَيه |
|
جمله لايَفْتَقِرُ …محلّاً مرفوع خبراِنَّ، جمله كَفاهُ صله، محلّي از اِعراب ندارد |
اگر مَا حرف مصدري باشد، مصدر مؤوّل مضافٌاليه ومحلّاً مجروراست. |
||||||
وُزِنَ ، وَ اَفْضَلُ مَا خُزِنَ . وَ اَشْهَدُ اَنْ
|
ماضي مجهول |
واو عطف |
اسم تفضيل |
اسم موصول |
ماضي مجهول |
واو عطف |
مضارع، مجرد |
مخفّف اَنَّ |
|
نايب فاعل[هُوَ]، جمله وُزِنَ صله |
معطوف، خبر |
مضافٌ اِلَيه |
نايب فاعل[هُوَ]، جمله خُزِنَ صله |
فاعل [اَنَا] |
مشبّهةٌ بالفعل |
||
|
اگر مَا حرف مصدري باشد، مصدر مؤوّل مضافٌاليه ومحلّاً مجروراست. اگر مَا اسم موصول باشد [هُوَ] عائد |
اسم اَنْ ضمير شأن محذوف |
||||||
لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَحْـــــدَهُ لَا شَرِيكَ
|
نفي جنس |
اسم لا |
ادات حصر |
بدل از لا اِلَهَ |
حال، منصوب |
هاء مضافٌ اليه |
نفي جنس |
اسم لا |
|
اسم لا مبني برفتح، محلّاً منصوب |
مبني برسكون |
مرفوع –ُ |
مضاف |
محلّاً مجرور |
اسم لا مبني برفتح، محلّاً منصوب |
||
|
خبر لا محذوف تقدير آن مَوْجُودٌ |
لا اِلَهَ مبتدا و محلّاً مرفوع است. ممكن است اللّهُ بدل از ضمير پنهان در مُوْجُودٌ باشد كه خبر محذوف است. |
||||||
|
جمله «اَنْ لا الَهَ اِلَّا اللَّهُ» محلَّاً منصوب مفعول به براي اَشْهَدُ. جمله «لا الَهَ اِلَّا اللَّهُ» محلَّاً مرفوع خبر اَنْ . جمله لا شَرِيكَ لَهُ حال مؤكّده محلّاً منصوب. |
|||||||
لَــــهُ ، شَهَادَةً مُمْتَحَناً إِخْلَاصُــهَا ، مُعْتَقَداً مُصَاصُهَا،
|
حرف جرّ |
هاء محلّاًمجرور |
مفعول مطلق |
صفت شَهادَةً |
نايب فاعل |
هاء مضافٌ الَيه |
صفت شَهادَةً |
نايب فاعل |
|
جارومجرور متعلّق به خبرمحذوف |
نوعي،منصوب |
سببي،منصوب |
مرفوع -ُ |
محلّاً مجرور |
سببي،منصوب |
هاء مضافٌ الَيه |
|
نَتَمَسَّكُ بِــــهَا اَبَداً مَا اَبْقَـــانَا ، وَ
|
مضارع مرفوع |
باء حرف جرّ |
هاء محلّاً مجرور |
ظرف زمان |
موصول حرفي |
ماضي، اِفعال |
نَا مفعولٌ بِه |
حرف عطف |
|
|
فاعل [نَحْنُ] |
جارومجرور و ظرف متعلّق به نَتَمَسَّكُ |
منصوب |
ما مصدري |
فاعل [هُوَ] |
محلّاً منصوب |
مبني بر فتح |
||
|
جمله« نَتَمَسَّكُ …» محلّاً منصوب صفت شَهَادَةً ، جمله «مَا اَبْقَانَا» مصدر مؤوّل محلّاً منصوب ظرف،بدل اَبَداً ، جمله « اَبْقَانَا» صله محلّي از اعراب ندارد. |
||||||||
نَدَّخِــرُهَا لِـــاَهَاوِيلِ مَا يَلْقَانَا ، فَإِنَّــــهَا
|
مضارع،افتعال |
هَا مفعولٌ بِه |
لام حرف جرّ |
مجرور،مضاف |
ما مصدري |
نَا مفعولٌ به |
فَاء عطف |
هَا اسم اِنَّ |
|
فاعل [نَحْنُ] |
محلّاً منصوب |
جار و مجرور متعلّق به نَدَّخِرُها |
جمله مضافٌ اليه، محلّاًمجرور |
اِنَّ مشبّهة بالفعل،هَا محلّاًمنصوب |
|||
|
جمله «نَدَّخِرُهَا …» عطف به جمله« نَتَمَسَّكُ …» محلّاً منصوب صفت شَهَادَةً ، جمله «يَلْقَانَا» صله محلّي از اعراب ندارد.. فاء براي تعليل به معني زيرا |
|||||||
عَزِيمَةُ الْإِيمَانِ، وَ فَاتِحَةُ ٱلْإِحْسَانِ ، وَ مَرْضَاةُ ٱلرَّحْمَنِ ،
|
خبر اِنَّ مرفوع |
مضافٌ الَيْه |
حرف عطف |
خبر اِنَّ مرفوع |
مضافٌ الَيْه |
حرف عطف |
خبر اِنَّ مرفوع |
مضافٌ الَيْه |
|
مضاف |
مجرور -ِ |
مبني برفتح |
مضاف |
مجرور -ِ |
مبني برفتح |
مضاف |
مجرور -ِ |
وَ مَدْحَرَةُ ٱلشَّيْطَانِ . وَ اَشْهَدُ اَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ
|
حرف عطف |
خبر اِنَّ مرفوع |
مضافٌ الَيْه |
حرف عطف |
مضارع، مجرد |
مشبّهةٌ بالفعل |
اسم اَنَّ |
خبر مرفوع |
|
مبني برفتح |
مضاف |
مجرور -ِ |
مبني بر فتح |
فاعل [اَنَا] |
مبني بر فتح |
منصوب -ً |
هاءمضافٌ اليه |
وَ رَسُولُـــهُ اَرْسَلَـــهُ بِـــالدِّينِ الْمَشْهُورِ ،
|
حرف عطف |
معطوف به عَبْدُ |
هاءمضافٌ اليه |
ماضي، اِفعال |
هاء مفعولٌ به |
باء حرف جرّ |
مجرور –ِ |
صفت الدِّين |
|
مبني برفتح |
خبر مرفوع |
محلّاً مجرور |
فاعل [هُوَ] |
محلّاً منصوب |
جار و مجرور متعلّق به اَرْسَلَ |
تابع، مجرور |
|
|
جمله «اَنَّ محمّداً… » محلَّاًمنصوب مفعول به براياَشْهَدُ |
جمله «اَرْسَلَهُ …» محلّاً منصوب صفت مُحَمّداً ، بنا بر قول برخي ممكن است حال باشد. |
||||||
وَ ٱلْعَلَمِ ٱلْمَأْثُورِ ، وَ ٱلْكِتَابِ ٱلْمَسْطُورِ ، وَ ٱلنُّورِ
|
حرف عطف |
معطوف به دينِ |
صفت العَلَم |
حرف عطف |
معطوف به دينِ |
صفت الكِتَابِ |
حرف عطف |
معطوف به دينِ |
|
مبني برفتح |
تابع، مجرور |
تابع، مجرور |
مبني بر فتح |
تابع، مجرور |
تابع، مجرور |
مبني برفتح |
تابع، مجرور |
ٱلسَّاطِعِ ، وَ ٱلضِّيَاءِ ٱللَّامِعِ ، وَ ٱلْأَمْرِ ٱلصَّادِعِ، إِزَاحَةً
|
صفت النّورِ |
حرف عطف |
معطوف به دينِ |
صفت الضِّياءِ |
حرف عطف |
معطوف به دينِ |
صفت الاَمْرِ |
مفعولٌ لَه |
|
تابع، مجرور |
مبني برفتح |
تابع، مجرور |
تابع، مجرور |
مبني برفتح |
تابع، مجرور |
تابع، مجرور |
منصوب -ً |
لِــلشُّبُهَاتِ ، وَ ٱحْتِجَاجاً بِــالْبَيِّنَاتِ ، وَ تَحْذِيراً
|
لام حرف جرّ |
مجرور -ِ |
حرف عطف |
مفعولٌ لَه |
باء حرف جرّ |
مجرور -ِ |
حرف عطف |
مفعولٌ لَه |
|
جار و مجرور متعلّق به اِزَاحَةً |
مبني برفتح |
منصوب -ً |
جار و مجرور متعلّق به اِحْتِجَاجاً |
مبني برفتح |
منصوب -ً |
||
بِــالْآيَاتِ ، وَ تَخْوِيفاً بِــالْمَثُلَاتِ ، وَ ٱلنَّاسُ
|
باء حرف جرّ |
مجرور -ِ |
حرف عطف |
مفعولٌ لَه |
باء حرف جرّ |
مجرور –ِ |
حاليه |
مبتدا |
|
جار و مجرور متعلّق به تَحْذِيراً |
مبني برفتح |
منصوب -ً |
جار و مجرور متعلّق به تخويفاً |
يا استينافيه |
مرفوع -ُ |
||
|
جمله «وَ النَّاسُ …» در صورت حال بودن محلّاً منصوب است و عامل آن «اَرْسَلَهُ» است و در صورت استينافي بودن محلّي از اعراب ندارد.. |
|||||||
فِي فِتَنٍ ٱنْجَذَمَ فِيـــهَا حَبْلُ ٱلدِّينِ ، وَ
|
حرف جرّ |
مجرور –ٍ |
ماضي،انفعال |
فِي حرف جرّ |
هَا محلّاً مجرور |
فاعل، مرفوع |
مضافٌ اِلَيْه |
حرف عطف |
|
جار و مجرور متعلّق به خبر محذوف تقدير آن كائِنٌ |
مبني بر فتح |
جار و مجرور متعلّق به اِنْجَذَمَ |
مضاف |
مجرور -ِ |
مبني بر فتح |
||
|
جمله «اِنْجَذَمَ …» محلّاً مجرور صفت فِتَنٍ |
|||||||
تَزَعْزَعَتْ سَوَارِي ٱلْيَقِينِ ، وَ ٱخْتَلَفَ ٱلنَّجْرُ وَ تَشَتَّتَ
|
ماضي، رُباعي |
فاعل، مضاف |
مضافٌ اِلَيْه |
حرف عطف |
ماضي،افتعال |
فاعل |
حرف عطف |
ماضي، تفعّل |
|
تَفَعْلُل ، مبني |
تقديراً مرفوع |
مجرور -ِ |
مبني بر فتح |
مبني بر فتح |
مرفوع -ُ |
مبني بر فتح |
مبني بر فتح |
ٱلْاَمْرُ ، وَ ضَاقَ ٱلْمَخْرَجُ ، وَ عَمِيَ ٱلْمَصْدَرُ. فَالْهُدَي
|
فاعل |
حرف عطف |
ماضي،ثلامجرّد |
فاعل |
حرف عطف |
ماضي،ثلامجرّد |
فاعل |
فاء تفريع |
|
مرفوع -ُ |
مبني بر فتح |
مبني بر فتح |
مرفوع -ُ |
مبني بر فتح |
مبني بر فتح |
مرفوع -ُ |
هُدي مبتدا |
|
جملات «تَزَعْزَعَتْ …» و «اِخْتَلَف …» و«تَشَتَّتَ…» و«ضَاقَ …» و«عَمِيَ …» معطوف به جمله «اِنْجَذَمَ …» محلّاً مجرور صفت فِتَنٍ |
تقديراً مرفوع |
||||||
خَامِلٌ ، وَ ٱلْعَمَي شَامِلٌ . عُصِيَ ٱلرَّحْمَنُ وَ نُصِرَ
|
خبر |
حرف عطف |
مبتدا |
خبر |
ماضي مجهول |
نايب فاعل |
حرف عطف |
ماضي مجهول |
|
مرفوع -ٌ |
مبني بر فتح |
تقديراً مرفوع |
مرفوع -ٌ |
مبني بر فتح |
مرفوع -ُ |
مبني بر فتح |
مبني بر فتح |
الشَّيْطَانُ وَ خُذِلَ الْإِيمَانُ ، فَـــٱنْهَارَتْ دَعَائِمُــــهُ ،
|
نايب فاعل |
حرف عطف |
ماضي مجهول |
نايب فاعل |
فاء تفريع |
ماضي،انفعال |
فاعل، مضاف |
هاء مضافٌ اِلَيْه |
|
مرفوع -ُ |
مبني بر فتح |
مبني بر فتح |
مرفوع -ُ |
مبني بر فتح تاء نشانه تأنيث |
مرفوع -ُ |
محلّاً مجرور |
|
وَ تَنَكَّرَتْ مَعَالِمُـــهُ ، وَ دَرَسَتْ سُبُلُـــهُ ،
|
حرف عطف |
ماضي،تفعُّل |
فاعل، مضاف |
هاء مضافٌ اِلَيْه |
حرف عطف |
ماضي،ثلامجرّد |
فاعل، مضاف |
هاء مضافٌ اِلَيْه |
|
مبني بر فتح، تاء نشانه تأنيث |
مرفوع -ُ |
محلّاً مجرور |
مبني بر فتح، تاء نشانه تأنيث |
مرفوع -ُ |
محلّاً مجرور |
||
وَ عَفَتْ شُرُكُـــهُ . اَطَاعُوا ٱلشَّيْطَانَ فَــسَلَكُوا
|
حرف عطف |
ماضي،ثلامجرّد |
فاعل، مضاف |
هاءمضافٌ اِلَيْه |
ماضي،واوفاعل |
مفعولٌ به |
حرف عطف |
ماضي،واوفاعل |
|
مبني بر فتح، تاء نشانه تأنيث |
مرفوع -ُ |
محلّاً مجرور |
مبني بر ضمّ |
منصوب -َ |
مبني بر فتح |
مبني بر ضمّ |
|
مَسَالِكَــهُ ، وَ وَرَدُوا مَنَاهِلَـــهُ ، بِـــهِمْ
|
مفعولٌ به –َ |
هاءمضافٌ اِلَيْه |
حرف عطف |
ماضي،واوفاعل |
مفعولٌ به –َ |
هاءمضافٌ اِلَيْه |
باء حرف جرّ |
همْ محلّاًمجرور |
|
منصوب،مضاف |
محلّاً مجرور |
مبني بر فتح |
مبني بر ضمّ |
منصوب،مضاف |
محلّاً مجرور |
جار و مجرور متعلّق به سَارَتْ |
|
سَارَتْ اَعْلَامُـهُ ، وَ قَامَ لِــوَاؤُهُ ، فِي فِتَنٍ
|
ماضي،ثلامجرّد |
فاعل، مرفوع |
هاءمضافٌ اليه |
ماضي،ثلامجرّد |
فاعل، مرفوع |
هاءمضافٌ اليه |
حرف جرّ |
مجرور |
|
|
مبني بر فتح |
مضاف |
واو عطف |
مبني بر فتح |
مضاف |
محلّاً مجرور |
مبني بر سكون |
نشانجرّظاهر |
|
|
تاء براي تأنيث |
«فِي فِتَنٍ » متعلّق به «سَارَتْ» يا «قَامَ» است و ممكن است متعلّق به محذوف و خبر دوّم براي وَ النّاسُ باشد. |
|||||||
دَاسَتْـــهُمْ بِــاَخْفَافِــــــهَا ، وَ وَطِئَتْـــهُمْ
|
ماضي،ثلامجرّد |
هُمْ مفعولٌ بِه |
باء حرف جرّ |
مجرور –ِ |
ها مضافٌ اليه |
حرف عطف |
ماضي،ثلامجرّد |
هُمْ مفعولٌ بِه |
|
فاعل [هِيَ] |
محلّاً منصوب |
جار و مجرور متعلّق به دَاسَتْ |
محلّاً مجرور |
مبني بر فتح |
فاعل [هِيَ] |
محلّاً منصوب |
|
|
جمله «دَاسَتْهُم … » محلّاً مجرور، صفت فِتَنِ است و جملات «وَطِئَتْهُم … » و «قامَتْ …» معطوف به آن، محلّاً مجرور، صفت فِتَنِ هستند. |
|||||||
بِــاَظْلَافِــــــهَا، وَ قَامَتْ عَلَي سَنَابِــكِهَا ،
|
باء حرف جرّ |
مجرور –ِ |
ها مضافٌ اليه |
حرف عطف |
ماضي،ثلامجرّد |
حرف جرّ |
مجرور –ِ |
ها مضافٌ اليه |
|
جار و مجرور متعلّق به وَطِئَتْ |
محلّاً مجرور |
مبني بر فتح |
فاعل [هِيَ] |
جار و مجرور متعلّق به قَامَتْ |
محلّاً مجرور |
||
فَــــهُمْ فِيـــهَا تَائِهُونَ حَائِرُونَ جَاهِلُونَ مَفْتُونُونَ
|
فاءحرف عطف |
هُمْ مبتدا |
فِي حرف جرّ |
ها محلّاً مجرور |
خبر مرفوع |
خبر مرفوع |
خبر مرفوع |
خبر مرفوع |
|
براي تفريع |
محلّاً مرفوع |
جار و مجرور متعلّق به تَائهُونَ |
نشانه رفعواو |
نشانه رفعواو |
نشانه رفع واو |
نشانه رفع واو |
|
فِي خَيْرِ دَارٍ ، وَ شَرِّ جِيرَانٍ . نَوْمُـــهُمْ
|
حرف جرّ |
مجرور -ِ |
مضافٌ اِلَيْه |
حرف عطف |
معطوف به خَيْرٍ |
مضافٌ اِلَيْه |
مبتدا، مرفوع |
هُمْ مضافٌ اليه |
|
مبني برسكون |
مضاف |
مجرور -ٍ |
مبني بر فتح |
تابع، مجرور |
مجرور -ٍ |
مضاف |
محلّاً مجرور |
|
«فِي خَيْرِ » جار و مجرور متعلّق به «مَفْتُونُونَ» و خبرهاي قبل از آن است و ممكن است متعلّق به محذوف و خبر سوّم براي وَ النّاسُ باشد. |
|||||||
سُهُودٌ ، وَ كُحْلُـــهُمْ دُمُوعٌ ، بِـــاَرْضٍ
|
خبر |
حرف عطف |
مبتدا، مرفوع |
هُمْ مضافٌ اليه |
خبر |
باء حرف جرّ |
مجرور |
///////// |
|
مرفوع -ٌ |
مبني بر فتح |
مضاف |
محلّاً مجرور |
مرفوع -ٌ |
مبني بر كسر |
نشان جرّ –ٍ |
///////// |
|
«بِاَرْضٍ» جار و مجرور متعلّق به «مَفْتُونُونَ» و خبرهاي قبل از آن است و ممكن است متعلّق به محذوف و خبر چهارم براي وَ النّاسُ باشد. |
|||||||
عَالِمُـــهَا مُلْجَمٌ ، وَ جَاهِلُـــهَا مُكْرَمٌ .
|
مبتدا، مرفوع |
ها مضافٌ اليه |
خبر |
حرف عطف |
مبتدا، مرفوع |
ها مضافٌ اليه |
خبر |
///////// |
|
مضاف |
محلّاً مجرور |
مرفوع -ٌ |
مبني بر فتح |
مضاف |
محلّاً مجرور |
مرفوع -ٌ |
///////// |
وَ مِنْهَا يَعْنِي آلَ ٱلنَّبِي عَلَيْهِ ٱلصَّلاةُ وَ ٱلسَّلامُ
هُمْ مَوْضِعُ سِـــرِّهِ ، وَ لَجَأُ اَمْـــرِهِ ،
|
مبتدا |
خبر، مضاف |
مضافٌ اليْه |
هاءمضافٌ اِلَيْه |
حرف عطف |
معطوفبهخبر |
مضافٌ اليْه |
هاءمضافٌ اِلَيْه |
|
محلّاً مرفوع |
مرفوع -ُ |
مجرور،مضاف |
محلّاً مجرور |
مبني بر فتح |
مرفوع،مضاف |
مجرور،مضاف |
محلّاً مجرور |
وَ عَيْبَةُ عِلْمِـــهِ ، وَ مَوْئِلُ حُكْمِــهِ ،
|
حرف عطف |
معطوف به خبر |
مضافٌ اليْه |
هاءمضافٌ اِلَيْه |
حرف عطف |
معطوف به خبر |
مضافٌ اليْه |
هاءمضافٌ اِلَيْه |
|
مبني بر فتح |
مرفوع،مضاف |
مجرور،مضاف |
محلّاً مجرور |
مبني بر فتح |
مرفوع،مضاف |
مجرور،مضاف |
محلّاً مجرور |
وَ كُهُوفُ كُتُبِـــهِ ، وَ جِبَالُ دِينِـــهِ ،
|
حرف عطف |
معطوف به خبر |
مضافٌ اليْه |
هاءمضافٌ اِلَيْه |
حرف عطف |
معطوف به خبر |
مضافٌ اليْه |
هاءمضافٌ اِلَيْه |
|
مبني بر فتح |
مرفوع،مضاف |
مجرور،مضاف |
محلّاً مجرور |
مبني بر فتح |
مرفوع،مضاف |
مجرور،مضاف |
محلّاً مجرور |
بِــــهِمْ اَقَامَ ٱنْحِنَاءَ ظَهْـــرِهِ ، وَ اَذْهَبَ
|
باء حرف جرّ |
همْ محلّاً مجرور |
ماضي، اِفعال |
مصدر، انفعال |
مضافٌ اليْه |
هاءمضافٌ اِلَيْه |
حرف عطف |
ماضي، اِفعال |
|
جار و مجرور متعلّق به اَقَامَ |
فاعل [هُوَ] |
مفعول،منصوب |
مجرور،مضاف |
محلّاً مجرور |
مبني بر فتح |
فاعل [هُوَ] |
|
ارْتِعَادَ فَرَائِصِـــهِ .
|
مصدر، افتعال |
مضافٌاليْه |
هاءمضافٌاِلَيْه |
///////// |
///////// |
///////// |
///////// |
///////// |
|
مفعول،منصوب |
مجرور،مضاف |
محلّاً مجرور |
///////// |
///////// |
///////// |
///////// |
///////// |
وَ مِنْهَا يَعْنِي قَوْماً آخَرِينَ
زَرَعُوا ٱلْفُجُورَ ، وَ سَقَـــوْهُ ٱلْغُرُورَ ، وَ حَصَدُوا
|
ماضي،واوفاعل |
مفعولبِه |
حرف عطف |
ماضي،واوفاعل |
هاء مفعولٌ بِه |
مفعولٌ به دوّم |
حرف عطف |
ماضي،واوفاعل |
|
مبني بر ضمّ |
منصوب -َ |
مبني بر فتح |
مبني بر ضمّ |
محلّاً منصوب |
منصوب -َ |
مبني بر فتح |
مبني بر ضمّ |
|
جمله «زَرَعُوا الْفُجُورَ» مستأنفه است و محلّي از اِعراب ندارد.. جملههاي «سَقَوْهُ …» و «حَصَدُوا …» عطف به آن هستند و محلّي از اِعراب ندارند. |
|||||||
ٱلثُّبُورَ . لَايُقَاسُ بِـــآلِ مُحَمَّدٍ صَلَّي اللهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ مِنْ هَذِهِ
|
مفعولٌ بِه |
فعل نفي مجهول |
باء حرف جرّ |
مجرور،مضاف |
مضافٌ اِلَيْه |
جمله معترضه |
جرف جرّ |
اسم اشاره،مؤ |
|
منصوب -َ |
مرفوع -ُ |
جار و مجرور متعلّق به لايُقَاسُ |
مجرور -ٍ |
بدون اعراب |
مِن بيان جنس |
محلّاً مجرور |
|
الْاُمَّةِ اَحَدٌ وَ لايُسَوَّي بِـــهِمْ مَنْ جَرَتْ
|
عطف بيان |
نايب فاعل |
حرف عطف |
فعل نفي مجهول |
باء حرف جرّ |
همْ محلّاًمجرور |
موصول،محلّاٌمرفوع |
ماضي،مؤنّث |
|
تابع، مجرور |
مرفوع -ٌ |
مبني بر فتح |
مرفوع –ُ |
جار و مجرور متعلّق به لايُسَوِّي |
نايب فاعل |
مبني برفتح مقدّ |
|
|
جمله «لايُسَوِّي …» عطف است به جمله «لايُقَاسُ …» مستأنفه است و محلّي از اعراب ندارد. جمله «جَرَت …» صله مَنْ است ومحلّي از اعراب ندارد. |
|||||||
نِعْمَتُـــهُمْ عَلَيْـــهِ اَبَداً : هُمْ اَسَاسُ ٱلدِّينِ
|
فاعل، مرفوع |
هُمْ مضافٌ اليه |
عَلَی حرف جرّ |
هاء محلّاً مجرور |
ظرف زمان |
مبتدا |
خبر، مرفوع |
مضافٌ اليه |
|
مضاف |
محلّاً مجرور |
جار و مجرور متعلّق به جَرَتْ |
منصوب |
محلّاً مرفوع |
مضاف |
مجرور |
|
وَ عِمَادُ ٱلْيَقِينِ ، إِلَيْــــهِمْ يَفِيءُ ٱلْغَالِي ، وَ
|
حرف عطف |
معطوف،خبر |
مضافٌ اليه |
اِلی حرف جرّ |
هم محلّاً مجرور |
مضارع،ثلامجرد |
فاعل |
حرف عطف |
|
مبني بر فتح |
مرفوع،مضاف |
مجرور |
جار و مجرور متعلّق به يَفِیءُ |
مرفوع |
تقديراً مرفوع |
مبني بر فتح |
|
بِــــهِمْ يُلْحَقُ التَّالِي . وَ لَــــهُمْ خَصَائِصُ
|
باء حرف جرّ |
همْ محلّاً مجرور |
مضارع،مجهول |
نايب فاعل |
حرف عطف |
لام حرف جرّ |
همْ محلّاً مجرور |
مبتدا مؤخّر |
|
جار و مجرور متعلّق به يُلْحَقُ |
مرفوع |
تقديراً مرفوع |
مبني بر فتح |
جارومجرورمتعلّق به خبر محذوف |
مرفوع،مضاف |
||
حَقِّ ٱلْوِلَايَةِ ، وَ فِيـــهِمُ ٱلْوَصِيَّةُ وَ ٱلْوِرَاثَةُ ،
|
مضافٌ اليه |
مضافٌ اليه |
حرف عطف |
في حرف جرّ |
همْ محلّاً مجرور |
مبتدا مؤخّر |
حرف عطف |
معطوف |
|
مجرور،مضاف |
مجرور،مضاف |
مبني بر فتح |
جارومجرورمتعلّق به خبر محذوف |
مرفوع -ُ |
مبني بر فتح |
مبتدا،مرفوع |
|
ٱلْآنَ إِذْ رَجَعَ ٱلْحَقُّ إِلَي اَهْلِـــهِ ، وَ
|
مبتدا، مبنی |
خبر، مضاف |
ماضی،ثلامجرّد |
فاعل |
حرف جرّ |
مجرور |
مضافٌ اليه |
حرف عطف |
|
محلّاً مرفوع |
محلّاً مرفوع |
مبنی بر فتح |
مرفوع |
جار و مجرور متعلّق به رَجَعَ |
مجرور |
مبني بر فتح |
|
|
جمله«رَجَعَ ٱلْحَقُّ …»محلّاًمجرورمضافٌ اليه«اِذْ»به معنی الان وقت رجوع حق به اهلش است. و جمله « نُقِلَ…» محلّاً مجرور معطوف به جمله«رَجَعَ…» . |
|||||||
نُقِلَ إِلَي مُنْتَقَلِـــهِ .
|
ماضی، مجهول |
حرف جرّ |
مجرور |
مضافٌ اليه |
///////// |
//////// |
//////// |
///////// |
|
نايب فاعل[هُوَ] |
جار و مجرور متعلّق به نُقِلَ |
محلّاً مجرور |
///////// |
//////// |
//////// |
///////// |
|