برخی از محتوای بخش پژوهش
11
فروردین
تجلّی آيات قرآن کريم (جزء سوّم) در ادبيات فارسی
جزء سوم
سوره ي آل عمران ، آيه ي 49
" اني قد جئتکم بآيه من ربکم اني اخلق لکم من الطين کهيئه الطير فانفخ ...
03
اسفند
فرهنگ دينی و غير دينی2، نقد چند ديدگاه درباره دين
دين از نظر دانشمندان علوم اجتماعی و اديان
اوّلين بار که دانشمندان علم اديان اروپا بررسی دين را آغاز نمودند، کتاب مقدس را مورد...
29
مرداد
مؤلّفه های فرهنگ اسلامی (2) ناشی از ايمان به روز جزا
پرهيز از طمع و حرص:
"طمع و حرص" از صفات مذمومي است که ريشه ي آن دنيا خواهي و اميد به جاودانگي دنياست. فرد حريص و طمّاع دنيا و ...
05
اردیبهشت
دلايل صحّت انتساب خطبه فدکيه به حضرت زهرا (س) 1
دلائل و شواهد متعدّدی وجود دارد که بر صحّت انتساب خطبه ی فدکيّه به حضرت فاطمه زهرا سَلامُ اللهِ عَلَيْهَا دلالت دارد. در ادامه ...
11
آذر
مثنوی قرآنی، برداشتی از آيات 1-20 سوره بقره 2
خداوند هدايت كننده دلهاي بيدار است
هر يك از جانها كه بيند مي رسد &...
19
دی
مقدمه ای بر فرهنگ اسلامی 9 ريشه های دينی فرهنگ3
کاسيرر پس از توضيح چگونگي پيدايش خدايان يونان ونقل عقيده اش مبني بر عدم ارتباط ميان گرايشهاي اخلاقي و پيدايش خدايان در يونان، ي...
11
دی
مثنوی قرآنی، برداشتی از آيات 1-20 سوره بقره 4
آمادگي بنده براي برپايي نماز
و اثر نماز براي حركت سريعتر در مسيرِ هدايت
با خيانت كِــي توانَد شد فُسـون &nbs...
20
بهمن
فرهنگ الفاظ نهج البلاغه دا – زي
«دَائِر» = اسم فاعل از دَارَ، چرخان، گردان (خطبه1)
«دَار» = خانه، مؤنّث است و به ندرت مذكّر ميشود. (خطبه1)
«دَاسَتْ» = ماضي،...
برخی از محتوای بخش آموزش
22
آذر
درس 6 – متن ترجمه و معنی فارسی الفاظ فصل اوّل خطبه 1
وَ مِنْ خُطْبَة لَهُ عَلَيْهِ ٱلسَّلامُ
يَذْكُرُ فِيهَا ٱبْتِدَاءَ خَلْقِ ٱلسَّمَاءِ وَ ٱلْأَرْضِ، وَ خَلْقِ آدَمَ
اَلْحَمْدُ لِلّ...
04
اسفند
درس 1 – متن و ترجمه فصل سوم خطبه 1
اَنْشَاَ الْخَلْقَ إِنْشَاءً ، وَ ابْتَدَاَهُ ابْتِدَاءً ، بِلا رَوِيَّةٍ اَجَالَهَا ، وَ لا تَجْرِبَةٍ اسْتَفَادَهَا، وَ لا حَرَكَةٍ ا...
04
آذر
درس 4 – مقدّمه ای بر نکات مهمّ صرف و نحو4
تعريف صرف و نحو
«صرف و نحو» نام دو علم است. موضوع اين دو علم كلمه است. با اين تفاوت كه علم صرف درباره چگونگي ساخته شدن كلمه، ريشه آن و...
05
اردیبهشت
22
آذر
معنی فارسی الفاظ خطبه 7
«يَذُمُّ» = فعل مضارع، ثلاثی مجرّد، از ريشه ذمم (مضاعف)، «ذَمَّ -ُ ذَمّاً و مَذَمَّةً هـ : او را نکوهش کرد، ضدّ مَدَحَهُ : او را ستود، ...