جدول اعراب (4) الفاظ خطبه 3

پرينت
دسته: بدون گروه بندی
نمایش از شنبه, 20 مهر 1392 نوشته شده توسط فرشته (زهرا) بصراوی
خروجی PDFخروجی HTML

        قَالُوا :      وَ        قَامَ          إِلَيْـــهِ        رَجُلٌ        مِنْ      اَهْلِ

ماضی، جمع

حرف عطف

ماضی،ثلامجرّد

اِلَی حرف جرّ

هاءمضافٌ اِلَيْه

فاعل قَامَ

حرف جرّ

مجرور –ِ

فاعل واو

مبنی بر فتح

فاعل [هُوَ]

جار و مجرور متعلّق به قَامَ

مرفوع -ٌ

جار و مجرور متعلّق به محذوف

جمله « وَ قَامَ إِلَيْهِ رَجُلٌ مِنْ اَهْلِ السَّوَادِ ...» مقول قَالوا محلّاً منصوب، «مِنْ اَهْلِ » جار و مجرور متعلّق به محذوف صفت رَجُلٌ تقدير آن کَانَ مِن اَهلِ

 

     السَّوَادِ      عِنْدَ          بُلُوغِـــهِ        إِلَی       هَذَا    الْمَوْضِعِ  مِنْ

مضافً اِلَيْه

ظرف زمان

مضافً اِلَيْه

هاءمضافٌ اِلَيْه

حرف جرّ

محلّاً مجرور

مضافٌ اِلَيْه

حرف جرّ

مجرور -ِ

متعلّق به قَامَ

مجرور،مضاف

محلّاً مجرور

جار و مجرور متعلّق به بُلُوغ

مجرور

متعلّق به بُلُوغ

 

        خُطْبَتِـــهِ ،             فَنَـــاوَلَــــهُ            كِتَاباً    [ قِيلَ      إِنَّ

مجرور به مِنْ

هاءمضافٌ اِلَيْه

حرف عطف

ماضی،مفاعلة

هاء مفعولٌ بِه

مفعولٌ بِه دوّم

ماضی،مجهول

مشبّهةٌ بالْفعل

مضاف

مجرور

مبنی بر فتح

فاعل [هُوَ]

محلّاً منصوب

منصوب -ً

مبنی بر فتح

مبنی بر فتح

 

          فِيـــهِ          مَسَائِلَ      كَانَ      يُرِيدُ    الْإِجَابَةَ        عَنْــهَا ]

حرف جرّ

محلّاً مجرور

اسم اِنَّ،منصوب

فعل ناقص

مضارع،اِفْعَال

مفعولٌ بِه

عَن حرف جرّ

هاء محلّاً مجرور

جارو مجرور متعلّق به محذوف

غير منصرف

[هُوَ] اسم کانَ

جمله خبر کَانَ

منصوب -َ

جار و مجرور متعلّق به الاِجَابَة

فيهِ متعلّق به محذوف خبر اِنَّ، جمله «اِنَّ فِيهِ ... » محلّاً مرفوع نايب فاعل قِيلَ، جمله «كَانَ يُرِيدُ ...» محلّاً منصوب صفتيه

 

        فَـــاَقْبَلَ         يَنْظُرُ          فِيـــهِ           (فَـــلَمَّا        فَرَغَ

فاء عطف

از افعال مقاربه

مضارع،مرفوع

فِی حرف جرّ

هاء محلّاًمجرور

حرف عطف

ظرف زمان

ماضی،ثلامجرّد

مبنی برفتح

[هُوَ] اسم آن

جمله «يَنْظُرُ ...» محلّاً منصوب خبر اَقْبَلَ، جار و مجرور متعلق به يَنظُرُ

مبنی برسکون

فعل اوّل لَمَّا

 

        مِنْ        قِرَاءَتِــهِ)          قَالَ          لَـــهُ            ابْنُ  عَبَّاسٍ :

حرف جرّ

مجرور –ِ

هاءمضافٌ اِلَيْه

ماضی،ثلامجرّد

لام حرف جرّ

هاء محلّاً مجرور

فاعل، مرفوع

مضافٌ اِلَيْه

جار و مجرور متعلّق به فَرَغَ

محلّاً مجرور

فعل دوّم لَمَّا

جار و مجرور متعلّق به قَالَ

مضاف

مجرور -ٍ

 

        يَا        اَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ ،      لَوِ    ٱطَّرَدَتْ خُطْبَتُكَ      مِنْ    حَيْثُ

حرف ندا

منادا، مضاف

مضافٌ اِلَيْه

حرف تمنّی

ماضی، افتعال

فاعل، مرفوع

حرف جرّ

مبنی بر ضمّ

مبنی برسکون

منصوب -َ

مجرور به ياء

مبنی برسکون

مبنی بر فتح

کَ مضافٌ اِلَيْه

جار و مجرور متعلّق به اطَّرَدَتْ

 

     اَفْضَيْتَ !      فَـــقَالَ :      هَيْهَاتَ      يَا        ابْنَ    عَبَّاسٍ !  تِلْكَ

ماضی، اِفْعال

فاءعطف،تفريع

ماضی،ثلامجرّد

اسم فعل

حرف ندا

منادا، مضاف

مضافٌ اِلَيْه

مبتدا

مبنی بر فتح، فاعل ضمير تَ، محلّاً مجرور مضافٌ اِلَيْه برای حَيْثُ

مبنی برسکون

منصوب

مجرور -ٍ

محلّاً مرفوع

 

     شِقْشِقَةٌ  هَدَرَتْ      ثُمَّ      قَرَّتْ !    قَالَ    ٱبْنُ عَبَّاسٍ    فَوَ     اللَّهِ

خبر

ماضی، مؤنّث

حرف عطف

ماضی، مؤنّث

ماضی،ثلامجرّد

فاعل، مرفوع

جار و مجرور متعلّق به [اُقْسِمُ]

مرفوع

جمله «هَدَرَتْ» محلّاً مرفوع صفت شِقْشِقَةٌ، جمله «قَرَّتْ» معطوف به آن

عبّاسِ مضافٌ اِلَيْه

فاء زائد،تأکيد، واو حرف قسم

 

        مَا    اَسَفْتُ      عَلَی      كَلَامٍ      قَطُّ            كَـــاَسَفِـــي

نافيه

ماضی،متکلّم

حرف جرّ

مجرور –ٍ

ظرف زمان

کَ حرف جرّ

مجرور، مضاف

ياءمضافٌ اِلَيْه

مبنی برسکون

فاعل تُ

جار و مجرور متعلّق به اَسَفْتُ

محلّاً منصوب

مبنی بر فتح

تقديراً مجرور

محلّاً مجرور

جمله «مَا اَسَفْتُ ...» جواب قسم، محلّی از اِعراب ندارد. قَطُّ مبنی بر ضمّ، ، «کَاَسَف» جار و مجرور متعلّق به محذوف

 

     عَلَی        هَذَا    الْكَلَامِ        اَلَّا      يَكُونَ      اَمِيرُ  الْمُؤْمِنِينَ  عَلَيْهِ

حرف جرّ

محلّاً مجرور

عطف بيان

اَن ناصبه

مضارع،منصوب

اسم يَکُونَ

مضافٌ اِلَيْه

مقدّم بر مبتدا

جار و مجرور متعلّق به اَسَف

تابع، مجرور

لانفی مضارع

فعل ناقص

مرفوع،مضاف

جارومجرور متعلّق به خبرمحذوف

 

     ‏السَّلامُ    بَلَغَ          مِنْـــهُ          حَيْثُ      اَرَادَ .  [ قَالَ الشَّرِيفُ

مبتدا مؤخّر

ماضی،ثلامجرّد

مِنْ حرف جرّ

هاء محلّاً مجرور

ظرف مکان

ماضی، اِفْعال

ماضی،ثلامجرّد

فاعل

مرفوع -ُ

مبنی بر فتح

جار و مجرور متعلّق به بَلَغَ

محلّاً منصوب

فاعل [هُوَ]

مبنی بر فتح

مرفوع

عَلَيْهِ السّلامُ جمله معترضه محلّی از اِعراب ندارد. جمله «بَلَغَ مِنْهُ ...» محلّاً منصوب خبر يَکُونَ ، جمله «اَرَادَ» محلّاً مجرور مضافٌ اِلَيْه برای حَيْثُ

 

     رَضِيَ      اللَّهُ          عَنْـــهُ              قَوْلُـــهُ        عَلَيْهِ  ‏السَّلامُ

ماضی،ثلامجرّد

فاعل

عَنْ حرف جرّ

هاء محلّاً مجرور

مبتدا، مرفوع

هاءمضافٌ اِلَيْه

جار و مجرور

مبتدا مؤخّر

مبنی بر فتح

مرفوع

جار و مجرور متعلّق به رَضِیَ

مضاف

محلّاً مجرور

متعلّق به [خبر]

مرفوع -ُ

دو جمله «رَضِیَ اللهُ عَنْهُ» و«عَلَيْهِ السّلامُ» جمله معترضه اند. جمله «قَوْلُ ...» محلّاً منصوب مقول، جمله «کَرَاکِبِ ...» محلّاً مرفوع بَدَل و تابع قَوْلُ

 

     « كَــرَاكِبِ      الصَّعْبَةِ      إِنْ        اَشْنَقَ        لَهَـــا        خَرَمَ

کَ حرف جرّ

مجرور،مضاف

مضافٌ اِلَيْه

حرف شرط

ماضی، اِفعال

لام حرف جرّ

هاءمحلّاًمجرور

ماضی،ثلامجرّد

جارومجرورمتعلّق به خبر محذوف

مجرور -ِ

مبنی برسکون

فاعل [هُوَ]

جار و مجرور متعلّق به اَشْنَقَ

فاعل [هُوَ]

 

        وَ        إِنْ      اَسْلَسَ‏          لَـــهَا          تَقَحَّمَ »  يُرِيدُ      اَنَّهُ

حرف عطف

حرف شرط

ماضی،اِفعال

لام حرف جرّ

هاءمضافٌ اِلَيْه

ماضی، تفعُّل

مضارع

اَنَّ مشبّهةٌ،بالفعل

مبنی بر فتح

مبنی برسکون

فاعل [هُوَ]

جار و مجرور متعلّق به اَسْلَسَ

فاعل [هُوَ]

جمله خبر

هاء اسم اَنَّ

 

        إِذَا      شَدَّدَ          عَلَيْـــهَا          فِي      جَذْبِ    الزِّمَامِ    وَ

شرطيّه، ظرف

فعل شرط

عَلَی حرف جرّ

هَاء محلّاً مجرور

حرف جرّ

مجرور، مضاف

مضافٌ اِلَيْه

واو حاليه

محلّاً منصوب

مبنی بر فتح

جار و مجرور متعلّق به شَدَّدَ

جار و مجرور متعلّق به شَدَّدَ

مجرور

مبنی بر فتح

اِذا ظرف زمان متعلّق به خَرَمَ ، جمله محلّاً مرفوع خبر اَنَّ، جمله «اَنَّه ...» مصدر مؤوّل محلّاً منصوب مفعولٌ بِه يُريِدُ

 

        هِيَ        تُنَازِعُـــهُ          رَاْسَـــهَا        خَرَمَ          اَنْفَـــهَا ،

مبتدا

مضارع،مرفوع

هاء مفعول به

مفعولٌ به

هامضافٌ اِلَيْه

جواب شرط

مفعولٌ به

هاءمضافٌ اِلَيْه

محلّاً مرفوع

فاعل [هِیَ]

محلّاً منصوب

منصوب -َ

محلّاً مجرور

فاعل [هُوَ]

منصوب،مضاف

محلّاً مجرور

جمله «هِیَ تُنَازِعُهُ ...» محلّاً منصوب حال، ها در عَلَيْها ذوالحال، جمله «تُنَازِعُهُ ...» محلّاً مرفوع خبر

 

        وَ        إِنْ      اَرْخَی          لَهَـــا          شَيْئاً      مَعَ  صُعُوبَتِهَا

حرف عطف

حرف شرط

فعل شرط

لام حرف جرّ

ها محلّاً مجرور

حال

ظرف، مضاف

مضافٌ اِلَيْه –ِ

مبنی بر فتح

جازم

محلّاً مجزوم

جار و مجرور متعلّق به اَرْخی

منصوب

منصوب

ها مضافٌ اِلَيْه

 

     تَقَحَّمَتْ          بِـــهِ                فَــلَمْ         يَمْلِكْـــهَا ؛      يُقَالُ

جواب شرط

باء حرف جرّ

هاء محلّاً مجرور

حرف عطف

حرف جازم

مضارع مجزوم

ها مفعولٌ به

مضارع مجهول

محلّاً مجزوم

جار و مجرور متعلّق به تَقَحَّمَتْ

مبنی بر فتح

مبنی برسکون

فاعل [هُوَ]

محلّاً منصوب

مرفوع

 

     « اَشْنَقَ  النَّاقَةَ»      إِذَا      جَذَبَ        رَاْسَـــهَا            بِـــالزِّمَامِ

ماضی، اِفْعال

مفعولٌ به

ظرف زمان

ماضی،ثلامجرّد

مفعولٌ به

ها مضافٌ اِلَيْه

باء حرف جرّ

مجرور –ِ

جمله محلّاً مرفوع نايب فاعل

محلّاً منصوب

فاعل [هُوَ]

منصوب،مضاف

محلّاً مجرور

جار و مجرور متعلّق به جَذَبَ

 

            فَـــرَفَعَـــهُ .            وَ      « شَنَّقَـــهَا »     اَيْضاً ،    ذَكَرَ

حرف عطف

ماضی،ثلامجرّد

هاء مفعولٌ به

حرف عطف

ماضی، تفعيل

ها مفعولٌ بِه

حال

ماضی،ثلامجرّد

مبنی بر فتح

فاعل [هُوَ]

محلّاً منصوب

شَنَّقَ معطوف به اَشْنَقَ، محلّاًمرفوع

محلّاً منصوب

منصوب

مبنی بر فتح

 

     ذَلِكَ      ٱبْنُ    السِّكِّيتِ      فِي  «إِصْلاحِ  الْمَنْطِقِ» .   وَ     إِنَّمَا

مفعولٌ به

فاعل، مرفوع

مضافٌ اِلَيْه

حرف جرّ

مجرور -ِ

مضافٌ اِلَيْه

حرف عطف

ادات حصر

محلّاً منصوب

مضاف

مجرور

جار و مجرور متعلّق به ذَکَرَ

مجرور -ِ

مبنی بر فتح

مبنی برسکون

 

        قَالَ « اَشْنَقَ         لَـــهَا »          وَ      لَمْ يَقُلْ    « اَشْنَقَــهَا »

ماضی،ثلامجرّد

ماضی، اِفْعَال

لام حرف جرّ

ها محلّاً مجرور

حرف عطف

مضارع مجزوم

ماضی، اِفْعَال

ها مفعولٌ به

فاعل [هُوَ]

جمله «اَشْنَقَ لَها» محلّاً منصوب مقول قَالَ

مبنی بر فتح

لَمْ جازم

جمله محلّاً منصوب مقول قَالَ

 

            لِــــــاَنَّـــهُ              جَعَلَـــهُ            فِي    مُقَابَلَةِ    قَوْلِهِ

لام حرف جرّ

مشبّهةٌ بالفعل

هاء اسم اَنَّ

ماضی،ثلامجرّد

هاء مفعولٌ به

حرف جرّ

مجرور –ِ

مضافٌ اِلَيْه

مبنی بر کسر

مبنی بر فتح

محلّا منصوب

فاعل [هُوَ]

محلّاً منصوب

جار و مجرور متعلّق به جَعَلَ

هاءمضافٌ اِلَيْه

جمله «اَنَّ ...» مصدر مؤوّل محلّاً مجرور به حرف جرّ لِ، جمله «جَعَلَهُ ...» محلّاٌ مرفوع خبر اَنَّ،

 

     «اَسْلَسَ       لَهَـــا»              فَـــكَاَنَّــــهُ                عَلَيْـــهِ ‏

ماضی، اِفْعال

لام حرف جرّ

ها محلّاً مجرور

حرف عطف

مشبّهةٌ بالفعل

هاء اسم کَاَنَّ

عَلی حرف جرّ

هاء محلّاً مجرور

فاعل [هُوَ]

جار و مجرور متعلّق به اَسْلَسَ

تفريع

مبنی بر فتح

محلّاً منصوب

جار و مجرور متعلّق به محذوف

جمله «اَسْلَسَ لَهَا» محلّاً مجرور بدل از قَوْلِ، تابع.   عَلَيْهِ السّلامُ متعلّق به خبر محذوف، جمله «عَلَيْهِ السَّلامُ» جمله معترضه محلّی از اعراب ندارد.

 

     السَّلامُ      قَالَ :      إِنْ        رَفَعَ          لَـــهَا              رَاْسَــهَا

مبتدای مؤخّر

ماضی،ثلامجرّد

حرف شرط

فعل شرط

لام حرف جرّ

ها محلّاً مجرور

مفعولٌ بِه

ها مضافٌ اِلَيْه

مرفوع -ُ

فاعل [هُوَ]

مبنی برسکون

محلّاً مجزوم

جار و مجرور متعلّق به رَفَعَ

منصوب،مضاف

محلّاً مجرور

جمله «قَالَ: اِنْ ...» محلّاً مرفوع خبر کَاَنَّ ، جمله «اِنْ رَفَعَ ...» محلّاً منصوب مقول قَالَ ، جواب شرط محذوف

 

          بِــمَعْنِی          اَمْسَكَــهُ              عَلَيْــهَا           بِــالزِّمَامِ. ]

باء حرف جرّ

تقديراً مجرور

ماضی، اِفْعَال

هاء مفعولٌ به

عَلی حرف جرّ

ها محلّاً مجرور

باء حرف جرّ

مجرور –ِ

جار و مجرور متعلّق به محذوف

فاعل [هُوَ]

محلّاً منصوب

جار و مجرور متعلّق به اَمْسَکَ

جار و مجرور متعلّق به اَمْسَکَ

جدیدترین اخبار

  • چاپ جلد دوّم کتاب «بيان و شرح نهج البلاغه» 1401

    جلد دوّم کتاب « بيان و شرح نهج البلاغه »  نوشته فرشته (زهرا) بصراوی توسّط انتشارات نامه مکتب الزّهراء سلام الله عليها به چاپ رسيد. اين کتاب در سه بخش «بيان و شرح» ، «جدول اعراب الفاظ» و «معنی فارسی الفاظ» ارائه می شود. جلد دوّم اين کتاب به خطبه های 16 تا 25 اختصاص دارد. پيش از اين پانزده خطبه اوّل در جلد اوّل اين کتاب به چاپ رسيده است.

     

    کتاب « بيان و شرح نهج البلاغه »  نوشته فرشته (زهرا) بصراوی توسّط انتشارات نامه مکتب الزّهراء سلام الله عليها به چاپ رسيد. اين کتاب در سه بخش «بيان و شرح» ، «جدول اعراب الفاظ» و «معنی فارسی الفاظ» ارائه می شود. جلد اوّل به پانزده خطبه اوّل  اختصاص دارد.

     
  • چاپ کتاب راه روشن

    کتاب « راه روشن، جلد دوّم، انسان شناسی و جامعه سازی »  نوشته فرشته (زهرا) بصراوی توسّط انتشارات نامه مکتب الزّهراء سلام الله عليها به چاپ رسيد. اين کتاب تفسيری از آيات چهل تا نود و يک سوره بقره است که به شيوه تدبّر در قرآن کريم تهيّه شده است. در اين کتاب علاوه بر نظرات ملاصدرای شيرازی ره ، امام خمينی ره و علامه طباطبايی ره از نظرات  شيخ طوسی ره نيز استفاده شده است. 

     

    جلد اوّل اين کتاب با عنوان « راه روشن، انسان شناسی و خودسازی »  نوشته فرشته (زهرا) بصراوی پيش از اين توسّط انتشارات نامه مکتب الزّهراء سلام الله عليها به چاپ رسيده بود. اين کتاب تفسيری از سوره حمد و چهل آيه اوّل سوره بقره است که به شيوه تدبّر در قرآن کريم تهيّه شده است. در اين کتاب به ويژه در دو فصل ششم و هفتم بسيار از نظرات ملاصدرای شيرازی ره ، امام خمينی ره و علامه طباطبايی ره استفاده شده است. 

     

    چاپ کتاب مقدّمه ای بر فرهنگ اسلامی

    کتاب مقدّمه ای بر فرهنگ اسلامی در دو جلد توسّط انتشارات نامه مکتب الزّهراء سلام الله عليها به چاپ  رسيد. مدير سايت محقّق و مؤلّف اين کتاب است. جلد اوّل اين کتاب مشتمل بر کلّيّات فرهنگ شناسی، مبانی فرهنگ اسلامی، عناصر و مؤلّفه های فرهنگ اسلامی ناشی از دانشها و عقايد و باورهای اسلامی است. عناصر و مؤلّفه های فرهنگ اسلامی ناشی از قوانين حقوقی و اخلاقی اسلام در جلد دوّم اين کتاب ارائه شده است. شاخصهای توسعه فرهنگ اسلامی يکبار در ذيل هر يک از مؤلّفه های مربوطه آمده است و يکبار به طور کامل در انتهای جلد دوّم ارائه شده است. شاخصهای توسعه فرهنگ اسلامی ارائه شده در اين کتاب با بهره گيری از منابع اسلامی تهيّه و پيشنهاد شده است. مهمترين نکته قابل توجّه در اين کتاب تبيين رابطه دين و فرهنگ است. از آنجا که فرهنگ شناسان دين را يکی از عناصر فرهنگ به شمار می آورند. جايگاه دين الهی و رابطه آن با فرهنگ همواره ناشناخته مانده هرگز توضيح داده نشده بود. در اين کتاب با استناد به آيات قرآن کريم دين به دو معنا تعريف می شود. يکی دين الهی که مجموعه ای از معارف و دستورالعمهای نازل شده از جانب خداوند است و ديگری دين بشری که مجموعه عقايد و باورها و الگوها و روشها و آيين و رسوم مذهبی است که از طرف پيراوان هر يک از اديان الهی يا اديان بشری ارائه می شود. دين با معنای اوّل يعنی دين الهی ريشه فرهنگ است که از طرف فرهنگ شناسان مغفول واقع شده است و دين بشری با توجّه به تعاريف فرهنگ شناسان از فرهنگ عين يا بخشی از فرهنگ هر يک از جوامع بشری است.

     

    چاپ کتاب جامعه شناسی دفاع مقدّس و فرهنگ ايثارگری

     

    کتاب جامعه شناسی دفاع مقدّس و فرهنگ ايثارگری نوشته دکتر سيّد مهدی آقاپور توسّط انتشارات نامه مکتب الزّهراء سلام الله عليها به چاپ رسيد.

     

      

     

     تلفن ثابت مؤسّسه : 02633412673 - دورنگار 02633412673 تلفن همراه: 09126650828 آدرس: بلوار امام خمينی (ره) (بلوار ارم) خيابان 309، پلاک 92، واحد 9

     

     
  • «چاپ کتاب نقد و بررسی « شبهه تأثيرپذيری قرآن کريم از فرهنگ زمانه

    کتاب « نقد و بررسی شبهه تأثيرپذيری قرآن کريم از فرهنگ زمانه »  نوشته نرجس خاتون انصاری توسّط انتشارات نامه مکتب الزّهراء سلام الله عليها به چاپ رسيد. در اين کتاب با ادله کافی عدم تأثيرپذيری قرآن کريم اثبات می گردد. همچنين شبهه های پيرامون اين موضوع مطرح و پاسخگويی می شود.

     

     

     
جدول اعراب (4) الفاظ خطبه 3
Templates Joomla 1.7 by Wordpress themes free

طراحی سایت: شرکت شبدیز