درس چهاردهم: جدول صرف، معنی فارسی و نحو الفاظ آيه 3 سوره بقره


الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِالْغَيْبِ وَ يُقِيمُونَ الصَّلاةَ وَ مِمَّا رَزَقْناهُمْ يُنْفِقُونَ ﴿3﴾
کلمه |
صرف |
معنی |
نحو |
||
اَلَّذِينَ |
اسم، موصول خاص، جمع مذکّر، معرفه، مبنی بر فتح، |
کسانی که |
صفت المتَّقينَ، تابع، محلّاً مجرور |
||
يُؤْمِنُونَ |
فعل مضارع، ثلاثی مزيدٌ فيه، باب اِفعال، از ريشه امن، جمع مذکّر غائب، معلوم، متعدّی، معرب، مرفوع، نشانه رفع نون |
ايمان می آورند. |
فعل، ضمير متّصل رفعی واو محلّاً مرفوع فاعل |
جمله صله محلّی از اِعراب ندارد |
|
بِ |
حرف جرّ، مبنی بر کسر |
به ، با |
جارّ |
جار و مجرور متعلّق به يُؤمِنونَ |
|
اَلْغَيْبِ |
مصدر، ثلاثی مجرّد، از ريشه غيب، |
پنهان، ناپديد |
مجرور به حرف جرّ بِ |
||
وَ |
حرف عطف، مبنی بر فتح |
و |
- |
||
يُقِيمُونَ |
فعل مضارع، ثلاثی مزيدٌ فيه، باب اِفعال، از ريشه قوم، جمع مذکّر غائب، معلوم، متعدّی، معرب، مرفوع، نشانه رفع نون |
به جای می آورند |
فعل، فاعل ضمير متّصل بارز واو محلّاً مرفوع |
جمله معطوف به جمله صله محلّی از اِعراب ندارد |
|
اَلصَّلاةَ |
اسم، مصدر از ريشه صلو، ماضی آن صَلَّی، اصل آن صلوة است. مفرد، معرفه، معرب |
نيايش، دعا - نماز |
مفعولٌ به، منصوب نشانه نصب فتحه ظاهر در حرف آخر |
||
وَ |
حرف عطف، مبنی بر فتح |
و |
- |
||
مِنْ |
حرف جرّ ، مبنی بر سکون |
از |
جارّ |
جار و مجرور متعلّق به يُنْفِقُونَ |
جمله معطوف به جمله صله محلّی از اِعراب ندارد |
مَا |
اسم موصول مشترک برای غير عاقل، مبنی بر سکون، معرفه |
آنچه |
محلّاً مجرور به حرف جرّ مِنْ |
||
رَزَقْنا |
فعل ماضی، ثلاثی مجرّد، متکلّم مع الغير، معلوم، متعدّی، مبنی برسکون |
روزی داديم |
فعل، فاعل ضمير بارز نَا محلّاً مرفوع |
جمله صله ما ، محلّی از اعراب ندارد. |
|
هُمْ |
اسم، ضمير متّصل جمع مذکّر غائب، مبنی بر سکون، معرفه |
به آنان، آنان را |
مفعولٌ به، محلّاً منصوب |
||
يُنْفِقُونَ |
فعل مضارع، ثلاثی مزيدٌ فيه، باب اِفعال، از ريشه نفق، جمع مذکّر غائب، معلوم، متعدّی، معرب، مرفوع، نشانه رفع نون |
می بخشند |
فعل، فاعل ضمير متّصل بارز واو، محلّاً مرفوع |
در جدول بالا هيچ نکته صرفی يا نحوی جديد وجود ندارد. نکاتی درباره واژگان جديد قابل ملاحظه است که در ضمن جدول يا معنی فارسی الفاظ آمده است.